Page 302 - •- เอกสารตรวจราชการมณฑลเทศาภิบาล -•
P. 302

300                      เอกสารตรวจราชการมณฑลเทศาภิบาล




                               ่
                  ส่วนผู้ชายนั้นชือนายดี โจทย์เปนคนมณฑลบูรพาหาว่านายดีลักกระบือของ
                      ่
           โจทย์ ผู้ใหญบ้านจับส่งมาจึงได้เอาตัวจ�าขังไว้ ข้าพระพุทธเจ้าถามว่าไต่สวนได้ความ
                                                                        ่
           ประการใด นายอ�าเภอว่ายังไม่ได้ไต่สวน ข้าพระพุทธเจ้าถามว่าเขาส่งมาแต่เมือไร ว่าส่งมา
                     ี
                                                       ี
                                                       ้
                     ้
           แต่เย็นวานน ข้าพระพุทธเจ้าจึงถามว่าจนบ่าย ๔ โมงวันนแล้วท�าไมยังไม่ไต่สวน นายอ�าเภอ
           อ้างเหตว่าไปรับข้าพระพุทธเจ้าเสียไม่มีเวลาจะไต่สวน ข้าพระพุทธเจ้าจึงว่า จะถือเอา
                  ุ
                                                 ้
                                                                           ่
               ุ
                ี
                ้
                       ่
           เหตนเปนใหญไม่ควร จะต้องถือเอาการในหนาทีของอ�าเภอเปนส�าคัญ โดยทีสุดจะให้
                                                   ่
                                                                ้
                                                                ี
           ปลัดอ�าเภอไต่สวนก็ได้ ทีจะขังคนต้องหาไว้โดยไม่ไต่สวนเช่นนไม่ควร ให้รีบจัดการ
                                 ่
                          ้
                                                             ่
           ไต่สวนเสียเดี๋ยวน จึงได้ลงมือไต่สวนคงได้ความว่า โจทย์อยูเมืองศรีโสภณกระบือหาย
                          ี
                                                   ่
                                                  ่
           จึงได้ตามมาถึงอ�าเภอกระโทก พบกระบือผูกอยูทีริมบ้านนายดี (ซึงเปนจ�าเลยน) โจทย์
                                                                 ่
                                                                            ้
                                                                            ี
                                                        ่
                                        ่
                           ่
           จึงได้ไปบอกผู้ใหญบ้าน ครั้นผู้ใหญบ้านมาถึงกระบือคูนั้นหายไป โจทย์จึงตามรอยไป
                                               ่
           รอยไปหายเสียโจทย์จึงได้กลับมาบอกผู้ใหญบ้าน ๆ จึงได้จับตัวจ�าเลยส่งต่อ ๆ กันมา
                                                                      ้
           จ�าเลยให้การว่าจ�าเลยได้ไปเอากระบือมาจากบิดาจ�าเลย ๑ กระบือจากนา ๑ กระบือจะ
                                                                         ่
                                    �
                                                ่
           เอามาท�านา แลเวลาทีจ�าเลยนากระบือมาไว้ทีบ้านนั้น  จ�าเลยก็ได้บอกผู้ใหญบ้าน ๆ ได้
                             ่
           มาตรวจรูปพรรณกระบือทั้ง ๒ ตัวแล้ว ผู้ใหญบ้านได้ถามว่ามีตั๋วรูปพรรณหรือไม่ จ�าเลย
                                               ่
                                                                        ี
                                                           ่
                          ่
           ตอบว่ามีแต่ผู้ใหญบ้านหาได้ตรวจตั๋วรูปพรรณไม่ แลผู้ใหญบ้านยังว่าเวลานกระบือเปน
                                                                        ้
                                                                               ี
           ภาคนามาท�าไมจะตายเสีย ครั้นต่อมาประมาณ ๓ วันจ�าเลยก็นากระบือ ๒ กระบือนไป
                                                              �
                                                                               ้
                �
                                                       �
           ส่ง แลก่อนที่จะไปส่งวัน ๑ ก็ได้บอกผู้ใหญบ้านว่า จะนากระบือไปส่ง ผู้ใหญบ้านหาได้มา
                                             ่
                                                                       ่
                                                     ่
                          ่
                                                                    ้
                                                         ี
                                                               �
                                                         ้
                               ่
                                           ุ
           ตรวจไม่ แต่ผู้ใหญบ้านซึงเปนคนต้นเหตรู้เห็นในการเรืองน หาได้นามาชีแจงต่อนายอ�าเภอ
                                                           ่
                                             ่
                                                                ่
                                                                             ี
                                                                       ่
                                                                             ้
           ไม่ ข้าพระพุทธเจ้าจึงได้ให้ไปตามผู้ใหญบ้านนั้นเข้ามาไตสวนตอไป เมือเช่นนควรที ่
                ่
                                                  ้
                                                     �
                     ่
                                              ่
           ผู้ใหญบ้านซึงเปนองค์พยานส�าคัญในการเรืองนี จะนาตัวจ�าเลยมาส่งทีเดียว แลทั้งจะได้
                                                                  ่
            ้
                                                                      ่
                                          ่
           ชีแจงการต่ออ�าเภอด้วย จะได้ไม่เปนทีเสียเวลาการไต่สวน แลการเรืองทีจ�าคน ๒ คนน  ี ้
                                          ้
           ข้าพระพุทธเจ้าได้เรียกนายอ�าเภอไปชีแจงเปนการลับว่า การทีเอาตัวคนทั้ง ๒ จ�าตรวน
                                                              ่
               ี
              ้
           ไว้นเปนความผิด ให้เรียกประกันไว้ปล่อยตัวไปเสีย แลนายดีนั้นถ้าไต่สวนมีพิรุธจะขังไว้
                                        ่
                                                                  ้
           ก่อนก็ได้แต่ต้องถอดตรวน แลการทีจะถอดตรวจคนทั้ง ๒ น ควรจะชีแจงให้ดีอย่าให้เปน
                                                           ี
                                                           ้
             ่
           ทีรู้สึกได้ว่านายอ�าเภอท�าผิด แลการเรืองนครั้นข้าพระพุทธเจ้าจะชีแจงในทีประชุมชนก็
                                              ้
                                                                 ้
                                                                        ่
                                              ี
                                          ่
                                       มณฑลนครราชสีมา  ร.ศ. ๑๒๒
   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306   307